INDYWIDUALNY PROGRAM USAMODZIELNIENIA

Co najmniej dwa miesiące przed osiągnięciem pełnoletności podopiecznego, przygotowuje się Indywidualny Plan Usamodzielnienia, który określa między innymi informację o:
•    dalszym kształceniu lub jego braku,
•    kontaktach z rodziną i środowiskiem,
•    uzyskanych kwalifikacjach zawodowych,
•    pomocy w ustaleniu uprawnień do ubezpieczenia zdrowotnego,
•    podjęciu zatrudnieniu,
•    przysługujących świadczeniach.

Usamodzielnienie dotyczy osób opuszczających:
•    placówki opiekuńczo-wychowawcze typu rodzinnego,
•    rodziny zastępcze,
•    zakłady poprawcze,
•    młodzieżowe ośrodki socjoterapii,
•    schroniska dla nieletnich,
•    domy pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie.

W procesie usamodzielnienia bierze się pod uwagę sposoby i formy:
•    wspierania osób usamodzielniających kontaktach z rodziną środowiskiem,
•    uzyskanie przez nią wykształcenia,
•    uzyskanie kwalifikacji zawodowych,
•    pomoc w ustaleniu uprawnień do ubezpieczenia zdrowotnego,
•    pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych,
•    podjęcia zatrudnienia,
•    pomocy w uzyskaniu przysługujących świadczeń.

Formami pomocy podczas usamodzielnienia są:
•    pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki,
•    pomoc pieniężna na usamodzielnienie,
•    pomoc na zagospodarowanie w formie rzeczowej,
•    pomoc w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym w mieszkaniu chronionym,
•    pomoc w uzyskaniu zatrudnienia.